Μπλάσκο Ιμπάνιεθ, Βιθέντε

(Vicente Blasco Ibanez, Βαλένθια 1867 – Μεντόνε 1928). Ισπανός μυθιστοριογράφος. Επαναστάτης στα νιάτα του και φανατικός δημοκρατικός ως τα τελευταία του χρόνια (έγραψε εναντίον του Αλφόνσου ΙΓ’ και πέθανε εξόριστος), είχε ζωή τρικυμιώδη και περιπετειώδη. Διηγήθηκε τα ταξίδια του σ’ ένα τρίτομο αυτοβιογραφικό βιβλίο, αρκετά πλούσιο και υποβλητικό: Ο γύρος του κόσμου ενός μυθιστοριογράφου (1924 - 25). Ιδιοσυγκρασία ορμητική και αυθόρμητη, με αναρχικές ανησυχίες, υπήρξε συγγραφέας ακατάστατος και αφρόντιστος και ένα μεγάλο μέρος από το ευρύ έργο του - αυτό που ακολούθησε μόνο τις προτιμήσεις του μεγάλου κοινού - σήμερα έχει λησμονηθεί. Είναι όμως ακόμα άξια προσοχής όλα τα μυθιστορήματα και διηγήματά του που αναφέρονται στη ζωή της Βαλένθια ή σε ειδικές κοινωνικές καταστάσεις που κατόρθωσε να συλλάβει με χρωματική αμεσότητα και απλή δύναμη: Μαγιάτικο λουλούδι (1895), Η καλύβα (1898), για τη ζωή των χωρικών γύρω στη Βαλένθια και Λευκά μαλλιά και λάσπη (1902) για τη ζωή των ψαράδων της μεσογειακής ακτής, Η ορδή (1905) για τον υπόκοσμο της Μαδρίτης, και αρκετά διηγήματα σκόρπια σε διάφορους τόμους. Μερικά μυθιστορήματα του, όπως Αίμα και αρένα (1908) είχαν μεγαλύτερη επιτυχία στο εξωτερικό παρά στην Ισπανία, όπου ο Μ. ήταν πάντως πολύ δημοφιλής.